Piercingna edo tatuajea egitearen arriskuak

‘Gorputz artea’ deitu izan dena boladan jarri da gazteen artean, eta gazte izanen artean ere bai.

Gorputza zulatzea edo marrazki harrigarriz apaintzea ez da atzo goizeko kontua, oso antzinakoa baizik. Lehen bezala orain, ordea, azala urratu behar da, gorputzak duen babes hesi nagusietakoa, alegia, eta, ezinbestean, horrek handitu egiten du infekzio arriskua. Baina azala ez ezik, odola ere ukitzen da, eta gaixotasun batzuk odolaren bidez transmititzen dira. Beraz, piercing-ak eta tatuajeak egiteko erabiltzen dituzten tresnak kutsatuta badaude, gaixo dagoen pertsonaren baten odolak kutsatu dituelako, adibidez, arriskua ez da nolanahikoa, gaixotasun horien artean badaudelako oso-oso larriak ere. Besteak beste, giza immuno-eskasiaren birusa (GIB), hepatitisaren birusa (B eta C hepatitisak adibidez, eta neurri txikiagoan, A hepatitisa), tuberkulosia edo tetanosa.

Arrisku horiek hor daude, baina ez dira bakarrak; piercing-ek eta tatuajeek, izan ere, bestelako kalte batzuk ere sor ditzakete: urradurak, hemorragiak edo hanpadura kronikoak ager daitezke, toki jakinak infektatu, alergia erreakzioak sortu, esmalte edo hortzak apurtu… Zauria gaizki orbaintzen denean gertatzen dira halakoak, edo bakterioren batek infekzioa eragiten duenean, edo hortzetako nahasmenduren bat agertzen denean, edo tinduak edo materialen batek erreakzio txarren bat sortzen dutenean.